ភ្នំពេញ​ ៖ ​លោក​សំ ហ៊ិន​ អាយុ​៤៨​ឆ្នាំ ​រស់នៅ​ភូមិ​៣​ សង្កាត់​ជ្រោយ​ចង្វារ ខណ្ឌ​ជ្រោយ​ចង្វារ បាន​មក​ដក​ពាក្យ​បណ្ដឹង​នៅ​ប៉ុស្តិ៍​ជ្រោយចង្វារ​វិញ បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​មក​ប្ដឹង​សមត្ថកិច្ច​កាលពី​ថ្ងៃ​ទី​២៣​ ខែ​កុម្ភៈ​ ក្នុង​ករណី​បាត់​កូនស្រី​ម្នាក់​អាយុ​១៩​ឆ្នាំ ដោយសារ​មាន​យុវជន​មិន​ស្គាល់​អត្តសញ្ញាណ​ម្នាក់​ពង្រត់​យក​ទៅ​បាត់។

ការ​មក​ដក​ពាក្យបណ្តឹង​ឈប់​ប្តឹង​ដេញដោល​នេះ នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​២៧​ ខែ​កុម្ភៈ ​គឺ​បន្ទាប់ពី​គាត់​រក​កូនស្រី​របស់​គាត់​ឃើញ​វិញ ដោយសារតែ​នាង​មាន​ស្នេហា​ជាមួយ​យុវជន​ម្នាក់ ហើយ​ពង្រត់​គ្នា​ទៅផ្ទះ​បង​ខាង​ប្រុស​នៅ​ឯ​ស្រុក​មុខកំពូល​​ ខេត្ត​កណ្ដាល ហើយ​ចាស់ទុំ​ទាំងសងខាង​បាន​ព្រមព្រៀងគ្នា​ និង​ផ្សំផ្គុំ​ឲ្យ​បាន​គ្នា​ជា​គូ​ទៅ​អនាគត ដោយ​ឪពុក​ម្ដាយ​ខាង​ប្រុស​សន្យា​ថា​រង់ចាំ​២​ឆ្នាំ​ទៀត​នឹង​ចូល​ស្ដីដណ្ដឹង​រៀបការ​ឲ្យ​ពួកគេ​ទាំង​២​នាក់។

លោក​សំ ហ៊ិ​ន ត្រូវជា​ឪពុក និង​អ្នកស្រី​កែវ​ណាវី ត្រូវជា​ម្ដាយ​ សព្វថ្ងៃ ​មាន​ទីលំនៅ​ក្រុម​ទី​៧​ភូមិ​៣ ​សង្កាត់​ជ្រោយចង្វា​ ខណ្ឌ​ជ្រោយចង្វា​ រាជធានី​ភ្នំពេញ​ រីឯ​កូនស្រី ឈ្មោះ សម ស្រី​ពេជ្រ អាយុ​១៩​ឆ្នាំ។ ចំណែក​តួ​ប្រុស លោក​សំ ​ហ៊ិន ​និយាយ​ថា ​មិន​ស្គាល់​ឈ្មោះ​ទេ ​តែ​គេ​រស់នៅ​ម្ដុំ​ស្ពាន​ទី​១៣​ភូមិ​ព្រែក​អញ្ចាញ​ ឃុំ​ព្រែក​អញ្ចាញ ​ស្រុក​មុខកំពូល​ខេត្ត​កណ្ដាល។
លោក​សំ ​ហ៊ិន​ បាន​ប្រាប់​ភ្នាក់ងារ​កម្ពុជា​ថ្មី​ថា​ បន្ទាប់ពី​បាត់​កូនស្រី​ជាទី​ស្រឡាញ់​របស់​គាត់ ក្រុម​គ្រួសារ​ទាំងមូល​មានការ​ភ័យ​ព្រួយ​បារម្ភ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ ហើយ​បាន​ដើរ​រក​គ្រប់​ច្រកល្ហក​ តែ​មិន​ឃើញ ពោល​គឺ​បាត់​កាលពី​វេលា​ម៉ោង​២០​យប់ ​ថ្ងៃ​ទី​២៣​ ខែ​កុម្ភៈ ​ឆ្នាំ​២០១៦​ ដោយ​ពុំ​ដឹង​មូលហេតុ។ ក្រោយមក​ ក៏​ឮ​ដំណឹង​ថា​កូនស្រី​របស់​គាត់​បាន​ទៅ​ជា​មួយ​សង្សារ​ ដែល​ស្រឡាញ់​តាមរយៈ​ហ្វេសប៊ុក​ ដេក​នៅផ្ទះ​បងថ្លៃ​នៅ​ឯ​ភូមិ តា​កុយ ​ឃុំ​រកា​កោង​ ស្រុក​មុខកំពូល​ ខេត្ត​កណ្ដាល។

លោក​ពូ​សំ​ ហ៊ិន​ បាន​បន្ត​ថា ដោយសារតែ​កូន​ៗ​ស្រឡាញ់​គ្នា ​អាណាព្យាបាល​ទាំងសងខាង​ក៏​មិន​ចង់​បំបែកបំបាក់​ពួកគេ​ដែរ ហើយ​បាន​ផ្សំផ្គុំ​ពួកគេ​ទាំង​២​ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​ប្ដី​ប្រពន្ធ​តាម​អ្វី​ ដែល​គេ​ចង់​បាន​ ដោយ​សន្យា​២​ឆ្នាំ​ទៀត​នឹង​ចូល​រោងការ​ហើយ។
យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ​ការ​រង់ចាំ​ ដោយ​អន្ទះសា​រយៈពេល​២​ឆ្នាំ​យូរ​ណាស់ ហើយ​បើ​តាម​អ្វី​ដែល​ឪពុក​ម្ដាយ​ខាង​ប្រុស​សន្យា​វា​មិន​ថ្វី​ទេ ​ប៉ុន្តែ​២​ឆ្នាំ​អ្វីៗ​ក៏​អាច​ប្រែប្រួល​ដែរ៕

- Copyright © BlogReportNews -Shinpuru v2- Powered by Blogger - Designed by Johanes Djogan -